FATMA ZEHRA AKYİĞİT
Bu defa kime hitap ederek yazmalıyım bilmiyorum. Sadece yazmak istiyorum. Eğer okumak istiyorsanız sesi biraz daha açın lütfen. Çünkü sesim kısık şu an.
Size anlatmak istediğim o kadar çok şey var ki, sizden öğrenmek istediğim…
Hata yapmaktan korkmanın bir kandırmaca olduğunu düşünmeye başladım son günlerde. Benim yüzümden “Bir çuval incir” çöpe gidecek olsa bile, her şey “elime yüzüme bulaşsa” bile, siz beni reddetseniz ve ben tek kalsam bile… Kendi kendime konuşacak olsam da yine de iki çift kelam etsem kalemimle… Güzel olurdu sesimi duymak. Sözlerimi doğru anlayınız lütfen, diyorum ki Allah için, kendimiz için yapmak istiyorum bunu. Yani şimdi eğer istiyorsanız sesi geri kısabilirsiniz. Ben bu yolda ilerliyorum. İçimdeki sesimi seviyorum. Sizi de seviyorum. Siz bilmek istemeseniz de sorun değil. Hata yaparsam ve affetmeseniz de sıkıntı yok. Çünkü ben kendimi affetmeyi ve hatalarımdan ders alıp iyileşme çabası içinde olmayı seçiyorum.
27 MAYIS 2020 ÇARŞAMBA
BİŞNEV DERGİ 